zondag 29 december 2019

een onbeschreven blad...

 2019 is bijna voorbij en een nieuw jaar staat voor de deur.

Gelukkig hebben we nog geen idee hoe dit jaar gaat verlopen...

"Vandaag is vandaag, gisteren is voorbij en morgen is toekomst"





zondag 27 oktober 2019

Oktober

De zomer is nu echt vertrokken. De herfst heeft zijn intreden gedaan met veel regen en storm. Het waren de laatste weken wel veel natte wandelingen.

De afgelopen maand hadden we ook 3 leuke lessen Body & Mind bij Wereldhond.
Met veel enthousiasme werd ons heel veel geleerd.

Met onze eigen houding bepalen wij wat de hond doet.
Vanuit de rolstoel is het soms zoeken om die goede houding te vinden maar bewustwording is al een hele grote stap.

Zo intensief bezig zijn met de hond is ook zo leuk!!
Vooral zo blij met de manier van lesgeven... zonder dwang of druk op de hond, maar alles vanuit rust.

Doorstappen over de twee krukjes

De achterpoten blijven staan,
voorpootjes wisselen op de twee krukjes


De laatste les een parcours. 
Kaiko blijft rustig wachten tot hij op de hoek kan draaien en verder lopen.

Ook liepen we cavaletti. De eerste les had Kaiko duidelijk moeite om eroverheen te lopen. ( Hij was zich niet goed bewust van zijn achterpoten hihi)
Toen hij daar door de oefeningen wel bewust van werd, liep hij er zo overheen.





De was uit de droger halen was, door de hoogte, best wel een klusje. Omdat Kaiko nu goed achteruit van hoogtes kan stappen is de droger leeghalen ook geen punt meer :-)

Het mes snijdt zo aan alle kanten 😏 

"Lekker samen  met het vrouwtje bezig zijn, beter lichaamsbewustzijn en ook nog weer een extra klusje erbij..... o ja.... en natuurlijk heel veel belonings brokjes binnen krijgen! "



dinsdag 15 oktober 2019

Uren, dagen, maanden, jaren

Uren, dagen, maanden, jaren
vliegen als een schaduw heen

Een liedje wat wij op school leerde bij Godsdienst onderwijs....

Toen, zong ik het  in een hele andere context maar die eerste twee regels van dit lied...die komen regelmatig terug.

De uren..  de dagen, de maanden... ze vliegen voorbij. Maar ook de jaren.


Krullenbol al weer 8 jaar oud geworden. 




Mijmerend over de afgelopen zeven jaren die hij bij me is, komt er een golf van dankbaarheid over mij heen.
Wat een heerlijke hond heb ik er toch aan!
Gezellig, vrolijk en hard werkend.

We maakte samen veel  mee. 

Mooie, verdrietige,vrolijke, en bijzonder momenten.

 De onafhankelijkheid die hij mij geeft ( in vergelijking met Boris mijn eerste hond, doet hij echt heel veel meer)

Hij zorgt voor  zelfstandigheid, vrijheid... 

Het onderwerp van deze blog ligt heerlijk te slapen.. Een  botje, uitgelaten worden, een knuffel, hij is snel tevreden.






dinsdag 17 september 2019

Walk4Veterans 2019

Zaterdag 15 september was het dan zover. Iedereen had er reuze veel zin in, de zon scheen en was super wandelweer.
Ook de honden stonden te trappelen.


De startnummers werden opgehaald, wat foto's gemaakt en wandelen maar!

  Anna, winnares van Heel Holland Bakt had
bananenbrood gebakken voor het goede doel




Al wandelend werden er mooie gesprekken gevoerd.
Iedereen genoot van deze stralende septemberdag, de natuur en de mooie grote huizen  😐
Geweldig om te zien hoeveel mensen er die dag de wandelschoenen hadden aangetrokken voor dit goede doel.
Natuurlijk mocht de koffie niet onderbreken, bij het theehuis werden we keurig bediend op een rustig grasveldje.

Tijdens zo'n dag bemerk je hoe de mannen en vrouwen met PTSS op hun hond kunnen vertrouwen .Hoe situaties die voor ons zo gemakkelijk zijn, zoals koffie drinken op een terras, voor velen ook heel ingewikkeld kunnen zijn.

Mooi was ook om te zien dat de honden, gewoon vrij door het bos, toch de baas steunde als het allemaal even te veel was.

Zo zie je dat, waar het voor een rolstoeler ingewikkeld is om dwars over de hei/ zandverstuiving te gaan...( maar had ik gelukkig heel veel steun van een sterke man)  de problemen voor anderen weer op een heel ander vlak liggen.

Zichtbare en onzichtbare beperkingen, ieder heeft zo zijn eigen moeilijkheden.

Na ruim 12 km was de basis weer in zicht en plofte iedereen met een koud drankje neer op het terras.

De opbrengst van deze dag was overweldigend. In het totaal kon er  €18500  worden overhandig voor de opleiding van een PTSS hond door Hulphond Nederland.




De actie van ons heeft in het totaal
€1691 opgebracht. Een bedrag om stil van te worden!



Iedereen reuze bedankt. 
Bedankt voor de donaties in welke vorm dan ook, bedankt voor de steun en warmte die er vanuit straalde.

"Hij, hij is mijn vrijheid" en die vrijheid komt er door deze bijzondere dag nu ook voor een ander!







vrijdag 30 augustus 2019

Walk 4 veterans

 We gaan er weer voor!




Wij lo­pen de Walk 4 Ve­te­rans om­dat Fun­ky en Kai­ko voor ons vrij­heid be­te­ke­nen! In de film Bud­dy van Hed­dy Ho­nig­mann zeg ik: "hij, hij is mijn vrij­heid!" Die vrij­heid gun ik een an­der ook!



Helpt u mee?

vrijdag 23 augustus 2019

Opgeven.....mooi niet!

Ook als hulphond loop je wel eens een beetje in de ziektewet. 
Ik had een plekje aan mijn poot.

En wat is er aantrekkelijker dan even aan dat wondje te gaan likken als het vrouwtje niet kijkt.
Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ze het daar helemaal niet eens mee was. Met als gevolg dat ik eerst een sok om mijn poot kreeg.
Dit hielp niet en de dierenarts werd geraadpleegd.

Soms begrijp ik dat mensvolk niet... Ze heeft zo vaak zelf een plekje en haar dokter zegt altijd: “als het enigszins kan aan de lucht laten drogen.” En bij mij wil ze het maar inpakken. (Misschien komt het omdat het vrouwtje er niet op gaat kluiven πŸ₯΄ ?) 

Advies van de dierenarts: Kap om, zodat ik er niet aan kon likken.
Tja, daar loop je dan voor gek met een (lampen)kap om.
Maar ik moet eerlijk zeggen... echt heel naar vond ik het niet.
Ik kon er mee slapen, mee eten, mee spelen eigenlijk was het prima.

Toen er iets uitgeprint werd hoorde ik haar zeggen...:” Laat maar, dat lukt niet met je kap om”
Maar ik laat mijn favoriete klusje toch niet aan een ander over??? Ik kan dat OOK met een kap om mijn kop!



Kortom, ik heb bewezen dat je, als je in de ziektewet loopt, nog best aangepast kan werken. 

'Opgeven is geen optie' hoor ik altijd zeggen, en dat geldt ook voor mij!

Gelukkig is mijn poot weer helemaal genezen en ligt de kap weer in de kast. πŸ˜€

dinsdag 13 augustus 2019

Vooroordelen....


Voordelen, wie kent ze niet.. en maken we ons er niet allemaal wel eens schuldig aan?

Ik wel... bleek maar ...

Op een mooie zonnige dag stond ik bij IKEA te wachten op een vriendin.
Terwijl ik daar sta, komen er 4 jongens aangelopen.
4 van die stoere, ruige jongens. 
Als je ze ‘s avond tegen zou komen zou je meteen 4 straten om gaan.

Met ferme pas lopen ze bedreigend op mij af.

Een medewerker van IKEA staat de karretjes bij elkaar te zetten en overziet de situatie ook.
Hij knikt naar mij en steekt zijn hand op... zonder woorden weet ik dat ook hij het ziet.

De jongens komen snel dichterbij en Kaiko gaat dichter tegen mij aan staan.

Dan...
HΓ© mevrouw....onze complimenten voor uw geweldige hond.
We hebben de film Buddy gezien en waren diep onder de indruk van alles wat de hond voor uw doet.
Toen we u zagen staan zeiden we...dit moeten we even tegen die mevrouw zeggen.....” 

Ruwe bolsters, blanke pitten

tekening Agaat Kappelle




maandag 22 juli 2019

Tugballetje

Tugballetjes zijn in “Hulphondland” geen onbekend hulpmiddel. Vaak zijn ze erg functioneel en kenmerkend, maar soms niet echt charmant.

Zoals laatst bij mijn lange gala jurk…
Kaiko moet dan toch ‘s avonds laat - of eigenlijk vroeg in de ochtend - helpen om de rits naar beneden trekken... (Zo’n fijne rits van je nek tot aan je kont!)
Gelukkig hing het tugbolletje op mijn rug onder mijn bolero en heeft niemand dat gezien.

Maar met mijn mooie zwarte jasje voor een uitvaart is dat toch wat lastiger.
Gelukkig vonden we een super oplossing bij Daphne van “Daprfashion

Een aanrader voor als jullie ooit bij  een kledingstuk eens even iets anders nodig hebben dan een traditioneel tugballetje 

Ik heb hem voor het ‘uitvaartsjasje’ in het zwart aangeschaft, maar er zijn meer kleuren.

Doe er je voordeel mee🀣



https://daprfashion.nl/ritshulp/







zondag 7 juli 2019

Zomer




Eind mei zei ik: "De zomer is begonnen ...nu is er even zomerstop.... "
Maar dat pakte toch nog wat anders uit...
Kaiko en ik werden uitgenodigd voor o.a.spreekbeurten op scholen, een gastles op het volwassen onderwijs en op het grote hulphond evenement.
Het waren stuk voor stuk bijzondere momenten. Kaiko gedroeg zich natuurlijk overal zoals het hoorde. Op scholen, feesten maar ook tijdens twee uitvaarten.
Verdriet en vreugde....hij draait er zijn poot niet voor om.
En steeds valt op dat hij zo alert blijft.
Die alertheid bleef ook niet onopgemerkt tijdens dit evenement 
En dan zit je niets vermoedend in de auto te luisteren naar Radio 5 en dan hoor je dit....








vrijdag 10 mei 2019

Publiciteit


De publiciteit rondom Buddy viert weer hoogtij. πŸ˜™

Maandag 13 mei om 20.25 is de film op NPO 2 te zien.
Gidsen en kranten staan er vol mee.

Vier bijzondere artikelen wil ik er hier uitlichten.







Buddy

‘Het is raar maar waar,’ zei ze, ‘het lijkt wel of ik meer verdriet heb van het overlijden van mijn hond dan van een vriend die vorig jaar is overleden. Dit gemis had ik niet verwacht. Ik durf er bijna niet over te praten, mensen zullen het vreemd vinden, maar ik had het gevoel dat […]
Het bericht Buddy verscheen eerst op Langszij hulpverlening



Linda.nl

HULPHOND KAIKO HELPT ERNA (63) MET ÁLLES: VAN INJECTIES TOEDIENEN TOT OMDRAAIEN IN BED
 

In ‘2Doc: Buddy’ (EO) vertelt Heddy Honigmann het verhaal van zes honden die onmisbaar zijn voor hun baasjes. Zoals Kaiko, die Erna bij de meest uiteenlopende dingen helpt.




donderdag 9 mei 2019

Drone

Voor de film Buddy werden er ook opnames gemaakt op het strand, met een drone!
Zoals iedereen weet wordt er meer niet, dan wel uitgezonden πŸ˜„ van alles wat gefilmd wordt.
Voor één minuut wordt er geloof ik meer dan een uur gefilmd...

Deze drone beelden werden niet gebruikt. Ik kreeg ze wel toegestuurd en nam er dit stukje uit.

Zoals vrienden van mij weten is het strand een zeer belangrijke plek voor me. Dat is een plek waar ik rust vind, daar kan ik mijn verdriet kwijt...en mijn gedachte ordenen.

En krullenbol, die vindt het strand geweldig!!

Het lied van Wim Sonneveld, de zee, raakt mij altijd weer.
We zongen het op ons koor en Isabelle zong het voor mij in, onder begeleiding van Jeroen. ( dank πŸ’—)


De zee



Een drone gaat  hard....maar niet hard genoeg om Kaiko bij te houden....




vrijdag 5 april 2019

Woestijn - Oase

Het is al weer even geleden sinds de laatste blog.
Niet dat het saai was...
Er waren veel leuke momenten rondom de film Buddy, die draaide in alle bioscopen.
Maar soms.....
Soms is het leven even niet zo gemakkelijk.
Omdat er teveel gebeurd, er teveel op je bordje ligt, het lijf  te hard tegensputtert en de balans een beetje zoek is. 

Geen drama, maar wel tijd om weer even stil te staan en stil te zijn.

De diaconie van de kerken in Putten hebben een compleet aangepaste chalet in de bossen van putten, vrienden hadden daar een nieuw chalet laten bouwen dus een en een is twee..

Spullen gepakt en wegwezen...
Samen vertrokken wij  richting Putten.

We hebben kilometers gelopen in het bos, weer wat zaken geordend in emoties, maar ook gezellig opgetrokken met mijn vriendin die al ken vanaf dat ik 6 ken...

Dankbaar dat ik dit zo heb kunnen doen door:
-Het super fijne aangepaste chalet
-De  hand- en span diensten die krullenbol voor mij doet.

Ja! We kunnen er weer even tegen!
Een mens is toch altijd weer sterker dan hij denkt!

“We kunnen de woestijn niet veranderen, maar wel werken aan een oase”