Teletekst 888, een hulphond die moet kunnen ondertitelen..
Gekker moet het toch niet worden.
Met enige regelmaat gaan we samen naar de film schuur. Een mooie film kijken, zonder het gekraak van popcorn en pauzes.
Een middagje filmschuur voelt als een soort mini vakantie.
Gedachten op nul, en gewoon even: genieten!!
Zo ook vanmiddag, samen met een vriendinnetje togen we de stad in en na een heerlijk kopje koffie begaven we ons richting filmzaal.
Als een echte gentlemen riep Kaiko de lift voor mij op, om naar de eerste verdieping te gaan.
Bij de kaart controle werd er geïnteresseerd gevraagd of de hond film kijken ook leuk vond. :-)
Ja hoor antwoordde ik: hij gaat altijd mee.
De zaal druppelde langzaam vol.
Een echtpaar komt de zaal in, kijkt naar de hond en dan zegt de mevrouw tegen haar man: "Een hond in de zaal, dat dit mag" ,waarop de echtgenoot bloedserieus zegt: " ja, die mogen natuurlijk mee de zaal in want hij moet de ondertiteling toch voorlezen". En samen lopen ze naar hun plaats
Wij kijken elkaar aan en hadden moeite om niet in een luid lachen uit te barsten.
Een hulphond kan veel maar lezen ...
