zaterdag 30 augustus 2014

Kaiko als lichtmatroos



Als hulphond bij Erna maak je van alles mee en deze keer was dat een weekje varen met de Henri Dunant.
 We maakten een rondje IJsselmeer langs vele leuke havenstadjes.

Natuurlijk stal ik regelmatig de show met mijn mooie blonde krullen. Maar iedereen deed zijn best om mij niet af te leiden en mij mijn werk te laten doen.
Soms speelde ik op het zonnedek even met mijn twee grote vrienden. De vraag is natuurlijk wie met wie speelde, voor wie het de grootste 'werkonderbreking' was en wie het meeste plezier had?!
Spelen met de bemanning



Vele uren zaten Erna en ik aan dek, zodat ik de wind door mijn haren voelde!





uh... en wat  doen we bij hond over boord ??
genieten op het zonnedek















Daarnaast maakten we lange wandelingen langs het water en ik speelde met hondenvriendjes in Lelystad, Makkum, Harlingen en Medemblik.



En… ik heb zelfs de Henri Dunant, dat grote schip, even mogen besturen, maar gelukkig waren Willem en Eddy er wel bij om te kijken of ik het wel goed deed.

Voor in de stuurhut op de stoel van de kapitein

Maar tussen al die leuke, gezellige en mooie dingen door deed ik mijn werk.
Daar gaan we weer....
Welke verdieping?




























De schuifeur van de boot openen met de rode knop,
 die elke dag weer aan een andere kant van de loopplank zat :-)


De wc doorspoelen...
wat een maf geluid met zo,n vacuüm systeem op de boot.

De kamerdeur openen


























Veel mensen vroegen zich af, wat ik dan precies allemaal deed. 
Om die vraag te beantwoorden ook de link naar dit filmpje:



Tot mijn grote verrassing kreeg ik op de laatste avond het officiële vrijwilligerscertificaat. 
trots :-)



Tja, het is maar goed dat ik geen schoenen draag, want anders….

Ik heb een geweldige week gehad en ik wil, mede namens Erna, iedereen heel erg hartelijk bedanken!

De week in beeld:



maandag 11 augustus 2014

Een mooie ontmoeting, zomaar op een maandagochtend.


Een harde wind, een stralend zonnetje, dus: heerlijk naar buiten.
En wat kan je dan op een gewone maandag ochtend een mooi moment hebben in het park. Daar huppelde een blindengeleide hond in opleiding rond, 10 weken oud. Kaiko moest natuurlijk meteen even zijn toekomstige collega begroeten! :-)
Geheel niet bang kwam de kleine pup op Kaiko af en kwam ik in gesprek met de dame die de hond gaat opleiden. Weer werd mij duidelijk met hoeveel liefde gastgezinnen, puppy pleeg gezinnen, zich over de hondjes ontfermen het eerste jaar.
Waar zouden we toch zijn zonder die kanjers van gastgezinnen ? want zeg toch eerlijk zonder hun zouden wij onze kanjers niet hebben.
Een heel leuk gesprek, zomaar op een maandagmorgen! Dat zijn toch krenten in de, soms zo zware, pap!