Gisteren had ik het voorrecht om een "praatje" bij de gastgezinnen te mogen houden om te vertellen wat Kaiko voor mij doet en betekend.
Diep respect heb ik altijd weer voor deze gezinnen, want zo,n klein hummeltje opvoeden tot een goede hulphond is een soort top sporten! :-)
Wat is het bijzonder om te zien met hoeveel inzet en liefde dit gebeurd.
En dan zijn er zomaar weer zes weken voorbij, tijd voor een nieuwe blog.
De zomer is voorbij en de herfst doet zijn intrede.
Wat hebben we genoten van: het samen zwerven door de natuur, het samen spelen en de leuke lessen bij Astrid
stormbaan
Texel
Maar aan alles komt een eind, en ook aan de zomer tijd...
Vorig weekend was echt wel het startschot van het nieuwe seizoen.
Zaterdag hadden we een geweldige dag in Herpen, waar vele sponsors en donateurs aanwezig waren van de club van 500. Bij mochten het kinderprogramma verzorgen en wat een heerlijkheid is het dan om ook een de kinderen te vertellen hoeveel waarde een hulp hond heeft. De reacties, de puurheid van kinderen ze stelen mijn hart.
Trots op Kaiko
Die zo,n dag zo relaxt door werkt alsof er niemand om hem heen staat te kijken. "Vrouwtje doe het voor jou hoor!"
Zondag was het cultuur festival in Haarlem. Een groot evenement waar altijd heel veel mensen op af komen.
Ook ons koor was aanwezig en wij op twee mooie locaties. (Omdat het ook Monumentendag is dit weekend zijn ook alle Haarlemse momenten Open en worden daar allerlei activiteiten georganiseerd)
Tussen alle drukte door slingert mijn maatje met me mee, ligt voor het podium te wachten tot wij klaar zijn met zingen, bediend vrolijk de lift knopjes zodat ik kom waar ik moet zijn, en kijkt vooral of het goed gaat met me. Een spasme aanval tijdens een optreden is niet echt handig :-) maar dan ook wel weer bijzonder om te zien dat kijk al heel rustig tegen mijn benen aangaat staan met een kop: "vrouwtje ik ben er hoor!)
En dan komt als klap op de vuurpijl ook nog een dagje ziekenhuis, na zo,n weekend. Het was een spannend bezoek aan de arts over wat er verder moet gaan gebeuren. Kaiko voelt die spanning aan, gaat rustig tegen me aan staan, steelt alle harten in de wachtkamer, en tovert een glimlach op iedera gezicht, Dan kijk ik naar zijn trouwe ogen en hij zegt daarmee: "samen gaan we het redden he! :-)"
